Leonardus Johannes Elders werd geboren te Enkhuizen op 7 augustus 1926 als zoon van Jan Elders (1900-1992) burgemeester van Bovenkarspel (1935-1965) en Johanna Josepha Borst (1899-1978). Na de humaniora studies aan het internaat in de voormalige Abdij Rolduc (Kerkrade), trad hij in 1945 bij de Missionarissen van Steyl oftewel de Gemeenschap van het Goddelijk Woord (Societas Verbi Divini, SVD). In de SVD ontwikkelde hij zijn grote liefde voor Sint-Thomas van Aquino zowel door middel van zijn leermeesters zoals Heinrich Grevelhörster (1893-1976), die hem in contact brachten met de werken van Norberto del Prado O.P., Gallus Manser O.P., Réginald Garrigou-Lagrange O.P., Jacques Maritain en anderen, als ook door de studie van de klassieke commentatoren zoals Johannes a Sancto Thoma en Cajetanus. Na het doorlopen van de gebruikelijke studie van filosofie en theologie in Helvoirt, Teteringen en Sankt Augustin (Duitsland), zette hij zijn studies voort aan de Universiteit van Utrecht bij Cornelia de Vogel (1905-1986) en begon klassieke talen te doceren aan het Missiehuis Sint-Jan, het toenmalige kleinseminarie van de SVD. Op 23 februari 1953 ontving hij in de kapel van het missiehuis te Soesterberg de priesterwijding uit de handen van Mgr. W. van Bekkum SVD.
In het najaar van 1954 volgt een benoeming aan het kleinseminarie van de SVD in Granby (Québec) waar hij klassieke talen onderwijst. Intussen bereidt hij zijn promotie in de filosofie voor welke plaatsvindt in 1959 aan de Université de Montréal onder leiding van Vianney Décarie met een proefschrift getiteld: Aristotle’s Theory of the One: A Study of Book X of the Metaphysics.
In 1959 volgt een benoeming aan de Nanzan Universiteit te Nagoya (Japan) waar hij tot 1971 lesgeeft, professor wordt en rector van het seminarie. In deze jaren bereidt hij twee monografieën over Aristoteles voor en geeft, samen met Henri van Straelen SVD (1903-2004), een zevendelige Japanse vertaling en commentaar op de documenten van Vaticanum II uit.
In 1971 wordt hij gevraagd te gaan werken voor de doctrinele sectie van de Congregatie van de Geloofsleer onder leiding van kardinaal-prefect Franjo Šeper en wordt hij tevens assistent-secretaris van de Pauselijke Bijbelcommissie. In deze periode begint een langdurige samenwerking met de Internationale Theologencommissie, in het bijzonder ten tijde het secretarisschap van Philippe Delhaye (1972-1989). In deze periode doceert hij aan het Angelicum en de Lateraanse Universiteit te Rome.
In deze Romeinse jaren ontstaan blijvende vriendschappen met Abelardo Lobato O.P. (1925-2012), Clemens Vansteenkiste O.P. (1910-1997), Giuseppe Perini, Msgr. Brunero Gherardini (1925-2017), Carlos Cardona (1930-1993), Georges Cottier O.P. (1922-2016), Lluis Clavell en in het bijzonder met Msgr. Antonio Piolanti (1911-2001), de vice-president van de Pauselijke Academie van Sint-Thomas van Aquino, waarvan Leo Elders in 1980 lid wordt.
Tevens dateert zijn verbondenheid met de toekomstige kardinaal Joseph Ratzinger/Paus Benedictus XVI uit deze jaren.
In deze Romeinse jaren begint ook een langdurige samenwerking met de gerenommeerde tijdschriften Divus Thomas, Doctor Communis, Divinitas en Revue Thomiste.
In 1976 volgt een verzoek van het Staatssecretariaat om Mgr. Johannes Gijsen (1932-2013) bij te staan bij de oprichting van het Grootseminarie Rolduc en de vormgeving van het filosofisch onderricht. In deze periode ontstaan zijn handboeken over de natuurfilosofie, ethiek en metafysica van Sint-Thomas.
In de tachtiger jaren wordt Rolduc onder zijn toedoen een centrum voor thomisme door de organisatie van tweejaarlijkse internationale conferenties over het denken van Sint-Thomas die internationaal gerenommeerde kenners van diens denken naar Rolduc brengen.
Zijn onderzoek gaat in deze periode in toenemende mate naar de bijbelexegese van Sint-Thomas en de Kerkvaders als bron van diens denken. Op deze wijze was hij instrumenteel in wat vandaag het ‘bijbels Thomisme’ en ‘ressourcement Thomisme’ genoemd wordt.
Naast zijn positie aan het Grootseminarie aanvaardt hij verschillende leeropdrachten: het Center for Thomistic Studies in Houston, het studium Notre-Dame-de-Vie in Zuid-Frankrijk en de Gustav Siewerth Akademie in Beieren. Dertig jaar lang onderricht hij aan het Institut de Philosophie Comparée in Paris.
In 1998 begint hij filosofie te onderrichten aan het seminarie van het bisdom Haarlem-Amsterdam.
Daarenboven geeft hij lezingen aan universiteiten in Europe, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Japan, Taiwan en in bijzonder aan verschillende abdijen in Frankrijk (Sainte-Madeleine du Barroux, Notre-Dame de Fontgombault, Sept-Fons, Saint-Joseph de Clairval, Sainte-Marie de Lagrasse, Fraternité de Saint Vincent Ferrer).
In 2016 neemt hij afscheid van zijn lesopdrachten en keert terug naar het missiehuis in Teteringen waar hij tot aan zijn overlijden onderzoek verricht en publiceert. Na een kort ziekbed overlijdt hij daar op 14 oktober 2019. De uitvaart vindt plaats op 19 oktober 2019 in de kapel van het missiehuis met als celebrant Mgr. Everard de Jong, hulpbisschop van Roermond en oud-leerling van Leo Elders. Hij is begraven op de begraafplaats van het missiehuis in Teteringen.
Ter gelegenheid van zijn Gouden Priesterjubileum in 2003 ontvangt hij een Festschrift met een voorwoord van de toenmalige kardinaal Joseph Ratzinger.1 Deze schrijft over Leo Elders: “Er kennt Thomas durch und durch; wer Thomas kennt und gründlich studiert, kennt aber nicht nur Thomas, sondern die vielfältigen Flüsse philosophischen und theologischen Denkens, die er zum Strom zusammengeführt und denen er die Richtung in die Zukunft - die Richtung zu ihrem Ziel hin gewiesen hat: zur ewigen Weisheit, die zu suchen Sinn alles philosophischen Fragens ist. Pater Elders kennt Thomas und die große philosophische Überlieferung und findet darin den Horizont seines Denkens. Er kennt die leitenden Fragen und Einsichten, die im Ringen der Jahrhunderte gewachsen sind, aber er findet auch den Mut, sich den Herausforderungen von heute zu stellen, und gerade das war ja das Große des Aquinaten, das er von seinen Schülern immer wieder fordert.”
In 2006 ontving hij de Life Time Achievement Award vanwege de American Maritain Association.
In 2009 ontving hij de Order of St. Thomas door het Center for Thomistic Studies aan de University of St. Thomas (Houston, TX) vanwege “his superb contribution to the study of St. Thomas Aquinas and his generosity to the Center for Thomistic Studies”.
Ter gelegenheid van zijn afscheid als docent aan de Nederlandse seminaries en zijn aanstaande negentigste verjaardag werd Leo Elders op 24 juni 2016 een liber amicorum aangeboden, getiteld Libenter praeceptorum laudes celebrarem. Stories and Reflections in honor of Leo Elders s.v.d. on his Ninetieth Birthday. Paus Emeritus Benedictus XVI schrijft daarin: “In einer Zeit, in der die Wahrheitsfähigkeit des Menschen bezweifelt wird und eine Diktatur des Relativismus sich ausbreitet, haben Sie von Thomas von Aquin her die Pilgerschaft zur Wahrheit immer neu unternommen und im Suchen das Finden und im Finden das Suchen festgehalten.”
-----------
